Maatpak
De eerste neuswerkles bij Dogadvice zit waarschijnlijk anders in elkaar dan de nieuwe cursist verwacht. Sterker nog, de eerste les is altijd een theorieles.
Verplicht.
VERPLICHT??
Ja, verplicht. En ik zal uitleggen waarom.
Ik geef al jaren speurlessen en ook al weer een paar jaar lessen in geurdetectie. En daarbij werk ik altijd zoveel mogelijk vanuit het perspectief van de hond. Uiteraard wordt de eigenaar niet vergeten. Maar de hond staat op nummer 1.
Ik wil de methodiek zoveel mogelijk aanpassen aan het individu. Zie mij als een kleermaakster. Ik maak voor elke hond een eigen maatpak. Maar om dat pak passend te maken, zal ik eerst de maten moeten opmeten. Anders eindigt het beestje alsnog in een aardappelzak. En een aardappelzak zit niet lekker…
In die verplichte theorieles leg ik haarfijn uit hoe belangrijk het is om je eigen hond te KENNEN. Alle cursisten krijgen na de theorieles een soort ‘persoonlijkheidstest’ voor hun hond mee naar huis. Een lijst met allerlei vragen die de cursist min of meer dwingt om op een andere manier naar zijn hond te kijken. Op die manier zijn de verwachtingen aan het begin van de praktijklessen realistisch.
Ben bewust van wat er gebeurt
En met het profiel van de hond kunnen we aan de slag. Daarbij beginnen we bij het begin;
Hoe voelt de hond zich eigenlijk? Thuis merkte hij al dat er wat ging gebeuren. Die ene rugzak kwam tevoorschijn, en het tasje met lekkers ging ook mee! De auto in en rijden maar.
Aangekomen bij de neuswerklocatie stapt het mens uit en de hond moet blijven zitten. Wat krijgen we nou???
Even later komt mens terug en hond mag uit de auto. Mee naar binnen. Mán wat is het hier groot! En wat ruikt het hier anders! En die mannen die daar rondlopen? Wat doen die hier?
En dat mens die zo druk tegen mijn mens aan het praten is? Mijn mens heeft helemaal geen aandacht voor mij. Staart van de hond hangt naar beneden, hond kruipt achter de benen van het mens. Hond begint te hijgen.
Dit zou zo maar een scenario kunnen zijn. En dat is niet erg. Wat wél erg zou zijn is als het ‘mens’ van de hond dit alles niet zou opmerken. En het zou nóg erger zijn als de neuswerkinstructeur dit niet zou opmerken! Uiteraard is dit maar een voorbeeld. Er zijn ook legio honden die het prima vinden om een vreemde omgeving binnen te stappen.
Emotie en stemming
Je zult altijd aan je hond merken dat hij zich thuis anders voelt dan buiten de deur. Dat kán ook niet anders. Thuis is zijn veilige haven. Daar is je hond het meest op zijn gemak.
Maar buiten de deur ben jij als begeleider van je hond van onschatbare waarde als het gaat om de emotie en stemming van je hond. Jij ziet hoe je hond zich voelt en kunt daar op inspelen. En de neuswerklessen zullen niet bij je thuis plaatsvinden, maar op externe locaties.
De hond uit het bovenstaande voorbeeld zal die eerste les niet echt open staan om met veel plezier en concentratie aan zijn allereerste neuswerkoefeningetje te beginnen. Sterker nog. Deze hond kán helemaal niet leren in deze staat.
Daarom worden de eerste stapjes in het neuswerk thuis gezet. Waar de hond zich ontspannen en op zijn gemak voelt en dus ontvankelijk is voor nieuwe dingen. Uiteraard wordt de cursist daarin goed begeleid, met een duidelijk stappenplan. En feedback wordt op verzoek gegeven dmv ingezonden filmpjes.
De basis, de kern, het fundament, het prille begin
We noemen emotie en stemming ook niet voor niets de KERN van het neuswerk. Het is de absolute basis voor de rest van de training. En dan hebben we het niet alleen over de emotie van de hond! Als de handler happy en vrolijk is, straalt dat af op je hond! Jullie worden een beter zoekteam!
Gedurende de neuswerklessen leer je je hond steeds beter kennen. Je bent al samen op goede voet begonnen door via de checklist ‘KEN JE HOND’ een goed en realistisch beeld van je hond te hebben gekregen.
Emotie en stemming zullen altijd een grote rol blijven spelen bij de toekomstige neuswerktrainingen. Het is als het ware de rode draad.
Als het goed zit met de KERN, kunnen we verder met de volgende schil: VERTROUWEN!
Daarover meer in een volgende blog!
Renate
Deel dit artikel op: