Ik mag weer!
27 Augustus. Het regent. Fijn! Dat betekent dat we heerlijk speurweer hebben en dat de lessen praktijkspeuren dus kunnen doorgaan. Vandaag kwam Bennie from Bulgaria weer speuren.
Het is al weer weken geleden dat hij er voor het laatst was. Zou hij nog weten wat de bedoeling was?
Grapje zeker. Natuurlijk weet Bennie nog wat de bedoeling is! En dat begint thuis al. De speciale speurtas komt tevoorschijn. Zijn vriendin Trees gaat niet mee. AH! Misschien gaan we wel speuren… Ja! Ik mag weer!!!
Eenmaal op de speurlocatie aangekomen gaat Bennie eerst even met zijn mens wat rondlummelen in de omgeving van de auto van de juf. Éven acclimatiseren.
Is het hier okee? Voel ik me hier veilig? Wie zijn hier allemaal geweest? Even een plas doen. En toch nog even goed om me heen kijken. Ah! Daar komt ze aan. Niet meteen erop af hoor. Ben toch nog een beetje verlegen.
Even snuffelen. Ja! Die ken ik. En die is OK. Die heeft WORST en die gaat me niet meteen aaien en dingen van mij vragen. Bij haar mag ik gewoon bij zijn wie ik ben.
Bennie kan een diepe zucht nog maar net onderdrukken. Pfffff. Wat fijn.
Hond mag zijn wie hij/zij is
Dat een hond gewoon zichzelf mag zijn (en blijven) is de basis van de lessen praktijkspeuren die ik geef. Steeds vaker weten de honden met ‘een verhaal’ samen met hun mensen de weg naar Dogadvice te vinden. Door middel van de speurlessen bouwen ze spelenderwijs aan hun zelfvertrouwen.
Door het ultieme speurspel te spelen: zoek een mens die ‘kwijt’ is. Als dat lukt krijg je aan het eind van het spoor nog lekkers ook.
Een hond gebruikt van nature het liefst zijn neus als eerste zintuig om de wereld om hem heen te verkennen. Maar soms is de omgeving zó spannend dat de prikkels die dat veroorzaken hem belemmeren om zijn neus te gebruiken.
Hij ziet bijvoorbeeld een groot vreemd voorwerp dat hem ongerust maakt. Zijn ogen lijken vastgeklonken aan dat voorwerp en hij kan zich er maar moeilijk van losmaken. Stel dat het gaat bewegen?
In de praktijkspeurlessen maken we de stapjes in de opbouw zó klein, dat de hond er uiteindelijk tóch voor kiest om zijn neus te gaan gebruiken, en ervaart dan eigenlijk direct welk fijn gevoel dat volgen van zijn neus hem geeft! En dat vreemde voorwerp dan? Dat wordt steeds minder belangrijk. Je hond is bezig met een missie, en richt daar zijn focus op. Hij voelt zich goed en is niet meer (of minder) ongerust over zijn omgeving.
Dat is wat praktijkspeuren kan doen met je hond.
En dan is opeens de beer los
Maar dit is vaker wel dan niet een langzaam proces. En soms het het even zoeken naar wat het beste werkt voor de specifieke hond. Maar áls je dan het juiste knopje bij de hond hebt gevonden, dan duurt het niet lang meer voordat de beer los is en de hond niets liever meer wil dan zijn neus achterna gaan!
En zo ging het ook bij Bennie from Bulgaria. Het wás even een zoektocht, en het wás even leren hoe Bennie in elkaar zit. Maar toen viel het kwartje. Of de euromunten!
Vandaag was een soort kers op de taart. Ik had inmiddels zoveel vertouwen in Bennies wil om te speuren dat we er wat ‘hogere speurkundepuzzels’ in hebben gegooid. Ik bekeek het wel met ietwat samengeknepen billen, maar hij dééd het! En hoe! Hij moest een obstakel uitwerken, zich door een smal gat in een hek wurmen, wachten tot mens inclusief rugzak ook door het gat was, en daarna doorrrrrr.
Ik heb het vaker gehad, maar ook vandaag gaf dit tafereel mee weer kippenvel.
En nu het mens nog
Bij honden met een verhaal ligt de nadruk in de eerste lessen vooral op het scheppen van de beste speurvoorwaarden voor de hond. De handler heeft dan nog geen grote taak. Die hoeft er alleen maar voor te zorgen dat de hond niet gestoord wordt, geen lijncorrecties krijgt en helemaal vrij kan werken. Soms betekent dit ook dat er helemaal geen lijn aan de hond zit, of dat de hond werkt met een sleeplijn achter zich aan.
Maar zodra de beer in de hond los is gaan we aan de slag met de handler. Om zo stapje voor stapje te werken aan een dreamteam. Niet alleen tijdens het praktijkspeuren, maar ook in het dagelijks leven. Want speuren is zoveel meer dan alleen maar een spelletje!
Wil jij dat ook?
Dogadvice heeft eigenlijk altijd een wachtlijst. Maar vanaf half september stel ik enkele extra uren beschikbaar voor adoptiehonden (al dan niet uit het buitenland) met ‘een verhaal’. Deze honden kunnen deelnemen aan speciale lessen ‘Speuren voor (buitenlandse) adoptiehonden‘. Deze extra uren zullen verspreid in de week beschikbaar komen. Altijd op doordeweekse dagen in de ochtenduren.
Naast deze speciale lessen praktijkspeuren is er een mogelijkheid om daarnaast ook extra begeleiding thuis te krijgen. Ik werk daarvoor samen met 2 gecertificeerde gedragstherapeuten in de regio. Barbara en Sam. Beiden hebben ervaring in het beleiding van (buitenlandse) adoptiehonden.
Wil je je aanmelden dan kan dat via de website van Dogadvice. Er is beperkt plaats.
